Mao Zedong en het ontstaan van volksrepubliek China

Mao Zedong is geboren op 26 december 1893 in China. Hij woonde bij zijn ouders, die welvarend waren geworden door de landbouw. Hierdoor ging hij zelf naar de kweekschool. Hierna sloot hij zich aan bij de revolutionaire nationalistische partij Kwomintang, waaruit later de Chinese Communistische Partij (CCP) ontstond. Bij de oprichting van de CCP was hij dan ook betrokken. Hij werd vrijwel gelijk daarna secretaris van de partij. Toen de Kwomintang een nieuwe leider kreeg, die tegen de communisten was, werden zij vervolgd en als gevolg moesten de communisten vluchten naar het Noorden van het land. Mao Zedong richtte hier samen met anderen het Chinese Rode Leger op. Na enkele mislukte opstanden begonnen ze een guerrillaoorlog. De Lange Mars, die uit deze guerrillaoorlog ontstond, zorgde voor tienduizenden doden. Tijdens de Lange Mars van de communisten kwam Mao Zedong aan de macht bij de CCP. In het hoofdkwartier dat hij daarna vestigde ging hij het Marxisme bestuderen.
Uiteindelijk sloten de Kwomintang en de CCP samen een bondgenootschap tijdens de tweede Chinese-Japanse oorlog om zo dichter bij de overwinning te komen. Deze overwinning kwam er, maar het succes duurde niet lang. Er brak weer een burgeroorlog uit tussen de aanhangers van de Kwomintang en de CCP. Deze burgeroorlog eindigde in 1949, met de winst voor de CCP. Nog in hetzelfde jaar riep Mao Zedong de volksrepubliek China uit, met zichzelf als leider.

Bron