Gevolgen Grote Depressie voor Nederland
In de jaren 1929 tot 1940 was er een lange periode van krimp en grote werkloosheid in de economie. Deze Grote Depressie begon in de Verenigde Staten en verspreidde zich snel over de wereld. In dit Kenmerkende Aspect verdiepen we ons in de crisisjaren in Nederland.
Toen de crisis net uitbrak zag het ernaar uit dat de gevolgen van de Beurskrach voor Nederland erg mee zouden vallen. Op de Amsterdamse Effectenbeurs daalden de koersen wel snel in de laatste maanden van 1929, maar de Nederlandse economie leek het in 1930 niet slecht te doen. De consumptie uitgaven en de investeringen door de overheid en het bedrijfsleven bleven namelijk stijgen.
Pas in 1931 voelde Nederland pas echt de gevolgen van de Beurskrach. Er stonden 144.000 mensen genoteerd als werkloos. In de jaren erna groeide dit aantal tot 630.000 mensen in de winter van 1935-1936. Dit leidde tot ellendige omstandigheden. Zo kwam het voor dat mannen niet de deur uit konden, omdat hun enige kleding gewassen werd of waren er mensen die een uitvlucht zochten in de drank. Voor werklozen was er tevens wel financiële steun van de regering. Zij zorgden voor een uitkering, die net hoog genoeg was om de huur en een eenvoudige maaltijd te betalen. Echter, er waren wel bepaalde eisen om deze ondersteuning te krijgen. Om te zorgen dat werklozen niet de zwarte markt ingingen, moesten ze een of twee keer per dag in een stempellokaal een stempel halen. Dit was natuurlijk erg vernederend voor de werklozen. Daarnaast werden sommigen gedwongen in de werkverschaffing te werken.
De politiek ging in de crisisjaren bezuinigen en de lonen verlagen. Zo konden ze de landbouw ondersteunen in Nederland. De Nederlandse gulden werd duur, doordat Nederland vasthield aan de Gouden Standaard. Achteraf bleek de Nederlandse aanpak niet effectief genoeg en had Nederland juist moeten investeren in deze periode in plaats van te bezuinigen.
Bronnen
Maak jouw eigen website met JouwWeb